بررسی توان تفرجی پارک جنگلی آبیدر با استفاده از GIS
Authors
Abstract:
بهمنظور بررسی توان تفرجی پارک جنگلی آبیدر واقع در جنوبغربی سنندج به مساحت 1555هکتار، از فناوری GIS استفاده شد. ابتدا نقشههای شیب، جهت و ارتفاع در نرمافزارهای Arc GIS 9.1 و Arcview 3.3 تهیه شدند؛ سپس با تلفیق آنها نقشه شکل زمین بهدست آمد. با در نظر گرفتن عوامل اقلیمی، دما و رطوبت مشخص شد که پارک جنگلی آبیدر برای 6 ماه از سال یعنی اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد، شهریور و مهر به ترتیب دارای اولویت تفرجی از حیث مشخصههای اقلیمی تأثیرگذار بر تفرج و گردشگری در منطقه است و میتوان برنامه تفرجی از حیث رضامندی دمایی اعمال کرد. بهمنظور تهیه نقشه تراکم پوشش گیاهی با بازدید میدانی و با روش آماربرداری ترانسکت خطی اندازهگیری و بنا به مدل جهانگردی مخدوم طبقهبندی شد. با رویهمگذاری نقشه شکل زمین، طبقات خاک و پوشش گیاهی نقشه واحدهای محیطزیستی تهیه شد. در نهایت از مقایسه واحدها با مدل جهانگردی مخدوم، نقشه توان تفرجی اولیه بهدست آمد. نتایج نشان داد از کل مساحت منطقه، 5 درصد از پارک آبیدر دارای توان تفرج متمرکز طبقه دو، 50 درصد توان تفرج گسترده طبقه یک و 45 درصد از سطح پارک دارای توان تفرج گسترده طبقه دو است.
similar resources
بررسی توان تفرجی پارک جنگلی آبیدر با استفاده از gis
به منظور بررسی توان تفرجی پارک جنگلی آبیدر واقع در جنوب غربی سنندج به مساحت 1555هکتار، از فناوری gis استفاده شد. ابتدا نقشه های شیب، جهت و ارتفاع در نرم افزارهای arc gis 9.1 و arcview 3.3 تهیه شدند؛ سپس با تلفیق آنها نقشه شکل زمین به دست آمد. با در نظر گرفتن عوامل اقلیمی، دما و رطوبت مشخص شد که پارک جنگلی آبیدر برای 6 ماه از سال یعنی اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد، شهریور و مهر به ترتیب دارای اولو...
full textبررسی توان تفرجی پارک جنگلی آبیدر با استفاده از gis
به منظور بررسی توان تفرجی پارک جنگلی آبیدر واقع در جنوب غربی سنندج به مساحت 1555هکتار، از فن آوری gis استفاده شد. ابتدا نقشه های شیب، جهت و ارتفاع در نرم افزارهای arc gis 9.1 و arcview 3.3 تهیه شدند. سپس با تلفیق آنها نقشه شکل زمین به دست آمد. به منظور تهیه نقشه تراکم پوشش گیاهی با بازدید میدانی و با روش آماربرداری ترانسکت خطی اندازه گیری و طبق مدل توریسم مخدوم طبقه بندی شد. با روی هم گذاری نقش...
بررسی تاثیر فاکتورهای غیر اکولوژیک در ارزیابی قابلیت تفرجی پارک جنگلی سرخهحصار با استفاده از GIS
این مطالعه با هدف ارزیابی توان تفرجی پارک جنگی سرخهحصار با تکیه بر کلیه فاکتورهای مؤثر در تفرج انجام گرفت. ابتدا با استفاده از مدل مرسول کاربری توریسم و با بهرهگیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی، مناطق مناسب برای استفاده تفرجی( از نظر شاخصهای اکولوژیکی) به دو شکل متمرکز و گسترده و درجات مختلف آنها در پارک جنگی سرخهحصار شناسایی شد. نتایج نشان داد که 223/297 هکتار از سطح پارک توان تفرج گسترده ط...
full textپهنه بندی توان تفرجی پارک جنگلی یاسوج با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره در GIS
پارک جنگلی یاسوج با مساحتی حدود 1000 هکتار در شمال شرقی شهر یاسوج واقع شده است. جهت پهنهبندی توان تفرجی پارک و تهیۀ نقشۀ عرصههای مناسب برای انجام تفرج متمرکز و گسترده و تعیین عرصههای لازم جهت حفاظت و احیاء، با مرور منابع و توجه به معیارهای استاندارد موجود، استفاده از تجربههای کارشناسی با توجه به شرایط و موقعیت پارک و دادههای در دسترس از منطقه، معیارهایی که میتوانند در بررسی توان تفرجی پار...
full textبرآورد ارزش تفرجی پارک جنگلی آبیدر با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط
چکیده: دانشمندان اقتصاد محیط زیست معتقدند انجام ارزش گذاری اقتصادی برای خدمات و منافع غیر بازاری و زیست محیطی امری ضروری می باشد. چون تنها از این طریق می توان به برآورد ارزش پولی این خدمات پرداخت و ارزش بالقوه اکوسیستم ها را در برنامه ریزی های توسعه ای، تصمیم گیری و مدیریت بهره برداری و نیز حفاظت از اکوسیستم های طبیعی بیشتر مد نظر قرار داد. مطالعه حاضر به منظور ارزش گذاری تفرّجی پارک جنگلی آبی...
15 صفحه اولارزیابی توان تفرجی پارک جنگلی سرخه حصار بر مبنای استفاده بهینه با بکارگیری gis
ارزیابی توان تفرجی به معنای تعیین قابلیت سرزمین برای کاربری اکوتوریسم و تفرج است. با توجه به اهمیت پارک های جنگلی در محیط زیست شهری، ارزیابی توان تفرجی و شناسایی محدوده های مستعد استفاده تفرجی در آنها ضروری و لازم است. در این مطالعه ابتدا با استفاده از مدل مرسوم کاربری توریسم و بهره گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی، مناطق مناسب برای استفاده تفرجی به دو شکل متمرکز و گسترده در پارک جنگلی سرخه حصار...
15 صفحه اولMy Resources
Journal title
volume 1 issue 1
pages 35- 42
publication date 2011-02-01
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023